گلوکز، قند، فروکتوز یا انگبین؟

یکی از مهم‌ترین عوامل در کیفیت و طعم گز، نوع شیرین‌کننده‌ای است که در آن استفاده می‌شود.

هر یک از مواد گلوکز، قند، فروکتوز و انگبین ویژگی‌های خاص خود را دارند و تأثیر متفاوتی بر سلامت، طعم و قیمت نهایی محصول می‌گذارند. در این مقاله به معرفی و مقایسه این چهار ماده می‌پردازیم تا انتخاب آگاهانه‌تری هنگام خرید گز داشته باشید.

 

شربت غلیظی که معمولاً از نشاسته ذرت یا گندم به دست می‌آید. در صنعت شیرینی‌پزی به‌وفور استفاده می‌شود و بافت نرمی به گز می‌دهد.

شکر سفید تصفیه‌شده، که در بسیاری از محصولات غذایی استفاده می‌شود. در تولید گز سنتی نیز رایج بوده است.

قندی طبیعی که در میوه‌ها وجود دارد. شیرین‌تر از ساکارز است و در برخی گزهای رژیمی یا بدون شکر به کار می‌رود.

شهدی طبیعی که از گیاهانی خاص مانند "گز انگبین" در نواحی کوهستانی ایران استخراج می‌شود. از سنتی‌ترین و اصیل‌ترین شیرین‌کننده‌های گز اصفهان است.

 

 

 

اگر به‌دنبال گز اصیل اصفهانی با طعمی ماندگار و ارزش غذایی بالا هستید، گز تهیه‌شده با انگبین بهترین گزینه است.

 البته به دلیل کمیابی و قیمت بالای انگبین، بسیاری از برندها از گلوکز یا ترکیبی از قند و گلوکز استفاده می‌کنند که ممکن است بر کیفیت و طعم سنتی تأثیر بگذارد. از سوی دیگر، گزهای رژیمی یا کم‌قند، معمولاً از فروکتوز بهره می‌گیرند تا برای افراد با محدودیت مصرف قند مناسب باشند.

 گز عسلک با پایبندی به سنت اصیل گزسازی اصفهان، تلاش کرده تا تعادلی بین کیفیت بالا، بسته‌بندی شیک و سلامت محصول برقرار کند.

محصولات عسلک با ترکیب‌ حرفه‌ای مواد طبیعی از جمله گز انگبین، پسته، بادام و گلاب و همچنین گزهای بدون گلوکز یا با گلوکز کنترل‌شده، پاسخ‌گوی نیاز همه سلیقه‌ها هستند. برای خرید حضوری می‌توانید به اصفهان، خانه اصفهان، خیابان گلخانه، روبه‌روی بانک مسکن – گز عسلک مراجعه کنید.